Engleske godine. Ladanje na selu? Ne. Internacijski logor. Da, ali ne dolazimo baš odmah do toga. Na zadnjoj vanjskoj opisan kao najnapetiji krimić, no pristup u ovom romanu je više istraživačko-dokumentaristički.
Gabriel Hirschfelder je pisac, austrijski Židov, o kojem priču saznajemo nakon njegove smrti, i to od žene koja je o njemu slušala od svog bivšeg muža, te razgovarala s tri njegove žene. Prikazan je njegov i  život u Austriji prije Drugog svjetskog rata, te u Engleskoj za vrijeme i nakon rata.
Hirschberger ima zanimljivu biografiju (zagonetni lik oca, samoubojstvo majke i očuha, odlazak u Englesku, boravak kod obitelji jednog suca, veza sa služavkom, internacija na otoku Manu, brakovi), ali njegov lik kao da je pomalo namjerno dosadan. Na početku nam je natuknuto da je možda počinio ubojstvo, ali nije posve jasno o čemu se radi. Kroz brojne detalje (kao da se krije, kao da ga ništa ne zanima, monoton, ne drži do tradicije, ne veseli se drugovima), jasno je da nešto nije u redu, što se na kraju pretvara u potragu za razotkrivanjem prošlosti, a još više u potragu za identitetom koja se rješava nakon otkrića o fatalnoj partiji karata. I ona dva “agenta“ koja se cijelo vrijeme čine kao negativci nešto su posve drugo.
Gstrein je obrazovan i vješt pisac, dok se čita osjeća se ona “težina“ koju imaju dobri romani. Tu su brojne epizode, ne drži se vremenskog slijeda. Preklapanja su gotovo filmski napisana, makar povremeno maglovita i nejasna, u ovoj dobro vođenoj priči prožetoj duhom starih vremena.
Norbert Gstrein je rođen 1961. u Milsu (Tirol). Napisao je romane Registar, Autoportret s mrtvacem i Zanat ubijanja, novelu O2 , reportažu Trgovinski svijet te esej Kome pripada priča.